Prześladuje mnie myśl, by do Ciebie to napisać.

 

Od jakiegoś czasu prześladuje mnie myśl, że ktoś potrzebuje mojego słowa na te święta. Kilka razy dziennie ktoś mi podpowiada:

Napisz tekst, ta osoba go potrzebuje, to ważne.

Głupie? Ja tam słucham tych szeptów.

Czas świąt jest pełen zajęć, spotkań z bliskimi i kto tam ma czas, by wejść na ten blog i to przeczytać, czuję, że ktoś to zrobi.

Niedawno pisałam Wam, że przyleciała mi na balkon sikorka i wręcz czułam, że mam kupić karmik, kupiłam.

Teraz przylatuje kilkanaście sikorek.

Wystarczyło posłuchać tych szeptów, by teraz cieszyć się widokiem tych piękności, dać im pożywienie.

Siedzę z ręcznikiem na głowie, byłam dziś na ciekawym spotkaniu, same kobiety. To, co tam usłyszałam, umocniło mnie w przekonaniu, że ten tekst ma się pojawić w te święta, dla tej konkretnej osoby.

Każdemu życzę cudownych, zdrowych świąt. 

Mamy wielgaśny dar od Boga, jeśli siedzimy z najukochańszymi przy stole, jeśli do nas zadzwonią Ci, co nie mogli przyjechać. Jakież to ogromne szczęście, że stać nas na tę kolację, że mamy pyszne dania, do tego wymieniamy się prezentami. Niektórzy pójdą na spacer, inni razem pośpiewają kolędy, ktoś przejdzie się na pasterkę. Każdemu życzę takich świąt.

Jednak są osoby, które te święta spędzą same, często pomimo tego, że mają rodziny. Niektórzy martwią się o bliskich, serce się łamie, ale oni starają się o uśmiech dla innych. Niejeden walczy o zdrowie, a jeszcze inny ucieka nad morze, by tylko ominąć ten czas, gdzie inni cieszą się z bliskimi, kiedy ta osoba musi samotnie przeżyć te święta, tak też się dzieje.

Nie dla wszystkich ten czas jest tak radosny.

Nie jestem wróżką, nie mogę podarować komuś zdrowia, naprawić relację, nie mogę przytulić tak dosłownie.

Mogę napisać ten tekst, mogę umieścić go na swój blog i wierzyć, że trafi on, gdzie trafić ma.

Mogę napisać, że jestem z Tobą, że sercem przytulam się do Twojego serca. Wspieram, wierzę i nie opuszczę. Nie jesteś sam/sama, jestem z Tobą.